بررسی نقش بافت موقعیت در شکل گیری معنا در نمایشنامه من اورلاپی هستم/سجودی-زمانی

مقدمه: نشانه‌شناسی یکی از علومی است که به بررسی چگونگی تولید معنا می‌پردازد. یک اثر نمایشی از طریق نشانه‌ها و ارجاعاتی که به جهان بیرون دارد می‌تواند در مخاطب خود تولید معنا کند. یکی از عواملی که در شکل‌گیری معنای یک اثر دخیل است بافت موقعیت آن می‌باشد که به دلیل ارجاعات متن به آن رابطه‌ای تنگاتنگ با بافت درون متنی دارد. اما مساله‌ای که پژوهش حاضر به بررسی آن می‌پردازد این است که بافت موقعیت به چه میزان می‌تواند در تفسیر مخاطبان از آن‌چه می‌بینند تأثیر داشته باشد.روش: روش اجرای این پژوهش از نوع آزمایشی بوده، و برای دستیابی به این منظور متن نمایشنامه‌ای انتخاب شد که ارجاعات کمی به بافت موقعیت و بافت درون متنی خود دارد. متن انتخابی در دو بافت برون متنی مختلف اجرا شد. آزمودنی‌های این پژوهش نیز به دو گروه تقسیم شده و هریک از گروه‌ها یکی از این دو فیلم را تماشا کرده به سوالاتی درباره آن پاسخ دادند. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که آزمودنی‌ها در ادراک بافت موقعیت دو فیلم با هم متفاوت بوده و این تفاوت در سطح معنی داری است. علاوه براین،پژوهش حاضر نشان دادکه عواملی از بافت موقعیت که در ارتباط با مکان فیلم است بیشتر در برداشت فضای فیلم تأثیر داشته حال ان که عواملی که در ارتباط با شخصیت‌ها و روابط میان آن‌ها است بیشتر در اداراک افراد از فیلم تأثیر داشته است.